Για να γελάσει το χειλάκι μας !
- sotyanif
- Δημοσιεύσεις: 2015
- Εγγραφή: Δευ 25 Ιούλ 2011 7:02 pm
- Τοποθεσία: Αρχάνες,Κρήτη
-
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 3169
- Εγγραφή: Τρί 26 Ιούλ 2011 11:35 am
- Τοποθεσία: volos
- Επικοινωνία:
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
...my name is Cooled, Air Cooled.
IGNORANCE IS THE MOTHER OF ADVENTURE
IGNORANCE IS THE MOTHER OF ADVENTURE
- t3 syncro tool
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 3124
- Εγγραφή: Πέμ 29 Δεκ 2011 10:20 am
- Τοποθεσία: Αθήνα-Ν.Ιωνία
- Επικοινωνία:
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
Καλόόόόόό.
Μου έδωσε ιδέα
Μου έδωσε ιδέα
Volkswagen. Turning owners into mechanics for over 50 years....!!!!!!!!!!!!
T3 Syncro 14" 2.1 DJ
T3 Syncro 14" 2.1 DJ
- sotyanif
- Δημοσιεύσεις: 2015
- Εγγραφή: Δευ 25 Ιούλ 2011 7:02 pm
- Τοποθεσία: Αρχάνες,Κρήτη
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
Η βότκα με πάγο καταστρέφει τα νεφρά...
Το ρούμι με πάγο χαλάει το συκώτι...
Το ουΐσκι με πάγο βλάπτει την καρδιά...
Το τζιν με πάγο κάνει κακό στον εγκέφαλο...
Η Cola με πάγο χαλάει τα δόντια...
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΟ, προφανώς κάνει κακό…
----------------------------------------------------------------------------------
'Oταν ο Θεός έπλασε τη γυναίκα, υποσχέθηκε στον άντρα ότι θα βρίσκει καλές και υπάκουες γυναίκες σε κάθε ΓΩΝΙΑ της γης...
Και έκανε τη γη... στρογγυλή!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------
Tο πηρα αποφαση...θα χωρισω τη γυναικα μου!!
Δεν ειναι δυνατον καθε βραδυ να πηγαινει απο μπαρακι σε μπαρακι , παντρεμενη γυναικα.
Δεν κρατιεται ετσι ενας γαμος....
Εχω βαρεθει να με ψαχνει!!
------------------------------------------------------------------------------------------------
-Αγάπη μου πως θα περιέγραφες την αγάπη σου για μένα..?
-Σαν να μετράω τα αστέρια...
-Ουαου ατελείωτη..?
-Όχι, χάσιμο χρόνου..!
Το ρούμι με πάγο χαλάει το συκώτι...
Το ουΐσκι με πάγο βλάπτει την καρδιά...
Το τζιν με πάγο κάνει κακό στον εγκέφαλο...
Η Cola με πάγο χαλάει τα δόντια...
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΟ, προφανώς κάνει κακό…
----------------------------------------------------------------------------------
'Oταν ο Θεός έπλασε τη γυναίκα, υποσχέθηκε στον άντρα ότι θα βρίσκει καλές και υπάκουες γυναίκες σε κάθε ΓΩΝΙΑ της γης...
Και έκανε τη γη... στρογγυλή!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------
Tο πηρα αποφαση...θα χωρισω τη γυναικα μου!!
Δεν ειναι δυνατον καθε βραδυ να πηγαινει απο μπαρακι σε μπαρακι , παντρεμενη γυναικα.
Δεν κρατιεται ετσι ενας γαμος....
Εχω βαρεθει να με ψαχνει!!
------------------------------------------------------------------------------------------------
-Αγάπη μου πως θα περιέγραφες την αγάπη σου για μένα..?
-Σαν να μετράω τα αστέρια...
-Ουαου ατελείωτη..?
-Όχι, χάσιμο χρόνου..!
-
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 3169
- Εγγραφή: Τρί 26 Ιούλ 2011 11:35 am
- Τοποθεσία: volos
- Επικοινωνία:
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
ετσι, για να ξεκινησει καλα η μερα
...my name is Cooled, Air Cooled.
IGNORANCE IS THE MOTHER OF ADVENTURE
IGNORANCE IS THE MOTHER OF ADVENTURE
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
=
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος topaz την Πέμ 17 Απρ 2014 4:46 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
- BUS1988
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 2337
- Εγγραφή: Τρί 26 Ιούλ 2011 5:59 pm
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
Γειά σου ρε Σωτήρη
- t3 syncro tool
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 3124
- Εγγραφή: Πέμ 29 Δεκ 2011 10:20 am
- Τοποθεσία: Αθήνα-Ν.Ιωνία
- Επικοινωνία:
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
Αυτό το υπέκλεψα και το αναρτώ.
Ο τίτλος του ήταν: "Για όσους γεννήθηκαν μέχρι και το 1985"
(Άν και νομίζω οτι Θα ταίριαζε μιά ημερομηνία μέχρι το 1980 το πολύ.)
Όσοι ανήκετε σε αυτές τις ηλικίες ..θα καταλάβετε: «H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε...Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να... μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντας μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P.
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...».
Ο τίτλος του ήταν: "Για όσους γεννήθηκαν μέχρι και το 1985"
(Άν και νομίζω οτι Θα ταίριαζε μιά ημερομηνία μέχρι το 1980 το πολύ.)
Όσοι ανήκετε σε αυτές τις ηλικίες ..θα καταλάβετε: «H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε...Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να... μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντας μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P.
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...».
Volkswagen. Turning owners into mechanics for over 50 years....!!!!!!!!!!!!
T3 Syncro 14" 2.1 DJ
T3 Syncro 14" 2.1 DJ
-
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 3169
- Εγγραφή: Τρί 26 Ιούλ 2011 11:35 am
- Τοποθεσία: volos
- Επικοινωνία:
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
μου εφτιαξες τη μερα
...my name is Cooled, Air Cooled.
IGNORANCE IS THE MOTHER OF ADVENTURE
IGNORANCE IS THE MOTHER OF ADVENTURE
-
- Δημοσιεύσεις: 427
- Εγγραφή: Σάβ 27 Αύγ 2011 10:44 am
Re: Για να γελάσει το χειλάκι μας !
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ και εγω τα εχω σκεφτει ,ομως τοσο συγκροτιμενα οχι,μπραβο,,,,ασε που το 1 μου αμαξι ηταν σκαραβι του 61 ,περασα τρελα ,και το εχω ακομα σε μια γωνια, που περιμενα να βρεξει για να παω για πατιλικια,χι,χι οταν η τραχαια ειχε κατι νισαν και κατι μιτσουμπισι ,και πρεπει να ειχε ζωη ,γιατι παντα με γυρναγε στο σπιτι ,και ηξερε που ειναι τα μπλοκα ΠΑΝΤΑ,